شامپانزه ها مزایای پخت و پز را کاملاً درک می کنند - آنها نه تنها غذای پخته شده را به عنوان خام ترجیح می دهند ، بلکه از فرایند پخت و پز نیز آگاه هستند و آماده هستند تا وقت خود را صرف آن کنند.

شامپانزه ها با کمی سرعت فوق العاده مانند انسان می شوند. مدتهاست که شناخته شده است که آنها می دانند چگونه از ابزارها استفاده کنند ، اما چه کسی می توانست انتظار داشته باشد ، به عنوان مثال ، شامپانزه ها از شاخه های درختان نیزه استفاده می کنند و میمون های کوچک گالاگو را شکار می کنند؟ درباره این چند سال پیش در مقاله خود در انجمن سلطنتی علوم باز گفت: متخصصان اولیه از دانشگاه ایالتی آیووا. و حتی دو ماه از انتشار آن نگذشته است مجموعه مقالات انجمن سلطنتی ب محققان دانشگاه هاروارد در مورد مهارت شگفت انگیز دیگر شامپانزه ها صحبت می کنند - معلوم می شود که آنها به راحتی استاد آشپزی هستند.

وقتی در مورد پخت و پز صحبت می کنیم ، معمولاً بلافاصله آتش می بینیم. با این حال ، برای استفاده از آن برای اهداف آشپزی ، باید چندین نکته مهم را درک کنید. اولا ، شما باید غذای پخته شده را بیش از خام دوست داشته باشید ، و دوم اینکه باید بدانید که دو حالت غذا وجود دارد - خام و پخته شده ، و اینکه پخت و پز اولی را به حالت دوم تبدیل می کند ، سوم ، باید بدانید که کالای خام باید حفظ شود و به محلی که می توان آن را تهیه کرد تحویل دهید.

مشخص است که شامپانزه ها و برخی حیوانات دیگر غذای آماده را بیش از خام ترجیح می دهند ، و آزمایش های جدید الكساندر روزاتی (الكساندر روزاتی) و فلیکس فارکنن (فلیکس هشدار) این بار دیگر تأیید شده است. میمونهای متولد آزاد (جانورشناسان در مخزن Chimpunga در جمهوری کنگو کار می کردند) آماده بودند تا یک دقیقه صبر کنند تا سیب زمینی های شیرین پخته شوند (البته آنها بدون پودر و هر گونه ادویه جات پخته شدند).

سپس دو دستگاه به شامپانزه ها نشان داده شد که در یکی از آنها یک تکه سیب زمینی شیرین یا هویج "تهیه شده" بود ، در دیگر سبزیجات بدون تغییر باقی می ماند. "دستگاه" درست مانند دو ظروف پلاستیکی آشپزخانه بود که در آن برشهای سبزی قرار داده شده بودند ، سپس جلوی بینی یک شامپانزه می لرزیدند و آشپزی را به تصویر می کشیدند ، و سپس آنها را به عقب برگرداندند. ترفند این بود که در یک مورد ، همان قطعه خام را از قوطی بیرون آورده و در حالت دوم ، ظروف به صورت یک راز معلوم شد و از آن ، از طریق یک تمرکز ساده ، قطعه آماده شده را که در آن به جای خام پنهان شده بود ، از آن بیرون آورد. پس از مشاهده میمون ها ، آنها مجبور شدند قطعه سیب زمینی شیرین خود را در یک یا دستگاه دیگر قرار دهند. معلوم شد که شامپانزه ها غذاهایی را که در آن غذا پخته شده بود ، مانند گذشته ، ترجیح می دهند و این انتخاب با تجربه تقویت می شود. (می توانید فیلم را با آزمایش در اینجا تماشا کنید.) علاوه بر این ، شامپانزه ها فهمیدند که همه چیز برای پخت و پز مناسب نیست - به عنوان مثال ، وقتی به جای سیب زمینی شیرین خام ، تکه های چوب به آنها داده می شدند ، سعی نمی کردند آنها را "طبخ" کنند. از این رو ، نویسندگان این اثر نتیجه گرفتند که حیوانات از ماهیت روش دیده شده آگاهی داشتند و پخت و پز را نوعی فرآیند تحول تلقی می کردند.

سرانجام ، نکته سوم تحویل غذا به محل تهیه است. هنگامی که محققان آزمایش بعدی را برنامه ریزی کردند ، زیاد به آن توجه نکردند: معروف است که با توجه به کنترل خود در مورد غذا ، حیوانات خیلی خوب نیستند و حتی میمون های آنتروپوئیدی بسیار پیشرفته نیز اولین انگیزه برای چیزی خوراکی را دارند - که بلافاصله آن را در دهان خود بگذارند. برای مبتدیان ، شامپانزه موظف بود یک قطعه مواد غذایی خام را به مدت 4 متر تا جایی که می توان آنرا تهیه کرد ، حمل کند. اگرچه اغلب اتفاق می افتد که میمون ها هیچ کجا غذا نمی آوردند و درست در همان جا می خوردند ، با این حال ، در نیمی از موارد آنها هنوز هم این سفر را انجام می دادند. علاوه بر این ، شامپانزه ها حتی چند دقیقه صبر کردند تا مرد با "دستگاه آشپزی" بیرون بیاید. یعنی میمون ها ، همانطور که معلوم شد ، در اصل قادر به برنامه ریزی فرایندهای آشپزی هستند ، یعنی مواد غذایی را از جایی به جای دیگر منتقل می کنند و منتظر می مانند تا پخته شود. در بین شامپانزه‌ها حتی دو نفر از آنها وجود داشتند که عموماً برای مدت طولانی صرفه جویی در هر نوع نیش دریافتی برای پخت و پز بعداً آنها را ذخیره می کردند.

یک تئوری رایج وجود دارد مبنی بر اینکه توانایی پخت و پز غذا به شدت تکامل انسان را تحت فشار قرار داده است: مواد مغذی موجود در غذاهای فرآوری شده در دسترس تر می شوند ، به این معنی که می توان انرژی بیشتری صرف کرد از جمله در رشد مغز و فرایندهای فعالیت عصبی بالاتر. معمولاً همانطور که در بالا گفتیم ، آغاز دوره آشپزی با خاموش شدن آتش همراه است. علاوه بر این ، اغلب گفته می شود که آتش ممکن است مدتی در میان اجداد باستان ما صرفاً برای گرم کردن خانه ها و محافظت از شکارچیان خطرناک وجود داشته باشد ، و مردم قبل از پخت و پز خیلی دیرتر به آن فکر می کردند. با این حال ، طبق گفته های Rosati و Warneken ، آنها می توانند بلافاصله استفاده از آتش را برای اهداف آشپزی شروع کنند ، زیرا همانطور که اخیراً دیدیم ، حتی میمون ها دارای توانایی های شناختی هستند که به آنها امکان می دهد تا وعده های غذایی خود را برنامه ریزی کنند.

دو عامل دیگر وجود دارد که بدون آن گذار به پخت و پز غذاهای خام اتفاق نمی افتد. اول ، اجداد باستان ما مجبور بودند از میوه ها به غده ها و ریزوم گیاهان تغییر کنند که قطعاً از پخت و پز سود می برند. ثانیاً ، تمرینات آشپزی فقط در جوامع کم و بیش انسجام ، نوعدوستانه امکان پذیر است که در آن نمی توانید ترس داشته باشید که دوست شما غذای شما را از شما دور کند. شامپانزه ها علی رغم اجتماعی بودن زیادشان ، فرصت دزدی چیزی از یکدیگر را از دست نمی دهند و در این حالت ، آنچه پیدا کردید باید در سریع ترین زمان ممکن خورده شود. علاوه بر این ، پخت و پز در زمان های بسیار دور مملو از خطر بزرگی بود - فرد به راحتی می توانست ناامید کننده همه چیزهایی را که از روی سهل انگاری می پخت ، خراب کند و در اینجا مخصوصاً مهم است که در صورت عدم موفقیت کسی غذای غلیظ را به اشتراک بگذارد.

این را به اشتراک بگذارید:

بوریس آکیموف: برای مبتدیان ، یک سؤال بسیار احمقانه. در کتاب شماگرفتنآتششما استدلال می کنید که پیچیدگی فرآیند پخت و پز باعث پیشرفت انسان شده است. آیا برعکس واقعیت دارد: این که ظاهر فست فود به معنای زوال بشر است؟ آیا این آغاز انقراض تکاملی است؟

ریچارد وانگام: من اینطور فکر نمی کنم. من فکر می کنم که سنت آشپزی در آتش یا پخت و پز در خانواده ، تا حد زیادی بر ماهیت خانواده تأثیر گذاشته است. به نظر من ، وقتی غذای آماده را در فست فودها یا رستوران ها مصرف می کنیم یا وقتی غذای آماده خریداری می کنیم و آن را گرم می کنیم ، روابط اقتصادی درون خانواده را تضعیف می کند.

به نظر من تمدن به سمت غروب آفتاب حرکت نمی کند - فقط دوران جدیدی آغاز می شود ، با نگرشی متفاوت به غذا. یعنی این به طور مستقیم بر نهاد خانواده تأثیر می گذارد ، و نه به طور کلی تمدن.

ب.:نویسنده الفLexander Genis یک بار بین فست فود و غذای کودک همبازی بود: بسته بندی های رنگی ، شما غذا را با دستان خود می خورید و غیره. آشپزی مواد غذایی روی آتش که می نویسید معمولاً با بلوغ و برخلاف شیرخوارگی فست فود همراه است. چرا بشریت دوباره وارد کودکی شده و دوباره به غذای کودک احتیاج دارد؟

R. R: این یک سوال بسیار عمیق است. برای کودکان ، تغذیه باید تا حد امکان ساده باشد. ما به بچه ها غذای ویژه ای برای آنها می دهیم ، زیرا جویدن و هضم آن آسان است. در بزرگسالی ، ما همان غذا را دوست داریم ، برای آن برنامه ریزی بیولوژیکی داریم. فقط در دسترس بودن کمتر است: برای تهیه غذای کودک ، باید سخت کار کنید. اما امروز ، توانایی های فنی به شما امکان می دهد مواد غذایی را به شکلی خرد کنید که چند قرن یا دهه قبل غیرممکن بود. بنابراین اکنون شاهد روند تکاملی جدیدی هستیم ، مردم غذای بسیار خرد شده را ترجیح می دهند. اما این واقعیت که ما غذایی را دوست داریم که برای کودکان ایده آل باشد به معنای تبدیل شدن به بچه ها نیست. از طرف دیگر باید در نظر داشت که طی ده هزاره گذشته دندانهای انسان کوچکتر شده اند - و کودکان فقط دندانهای کوچک دارند - و دهان ما کوچکتر می شود ، بنابراین معلوم می شود که ما بیشتر و بیشتر شبیه بچه ها می شویم.

ب.:شاید این کاملاً درست نباشد ، اما من ایده را دوست دارم. آیا به این معنا می توان ظاهر پدیده "کلاهبرداران" را تفسیر کرد؟

R. R: مطمئن نیستم. با این حال ، فرض کنید یک شامپانزه تقریباً کل روز را برای یافتن غذا و خوردن آن صرف کند. در واقع ، تقریباً شش ساعت در روز جویدن غذا طول می کشد ، همچنین برای رسیدن به غذا و استراحت پس از غذا ، هنگامی که غذا هضم می شود ، نیز طول می کشد. و کسانی که بازی های رایانه ای انجام می دهند این کار را نمی کنند. بنابراین فقط کسانی که غذای آماده می کنند می توانند از لوکس بودن یک شوخی بودن برخوردار شوند - و این یک پدیده کاملاً جدید از دیدگاه تکاملی است.

ب.:بنابراین همه چیز در مورد نحوه پخت و پز است ، و نه آنچه شما می خورید؟

R. R: درست است. به روش پخت و پز بستگی دارد که آیا انرژی لازم را دریافت می کنید. از مطالعات مختلف مشخص شده است که متخصصان مواد غذایی خام مزمن از کمبود انرژی رنج می برند. البته افرادی هستند که می توانند غذای خام بخورند و بسیار سالم بمانند ، اما برای این کار باید تلاش زیادی کنید.

ب.:همانطور که درک می کنم ، وقتی مردم شروع به پختن آتش کردند ، آنها به بخشی از جامعه جدید تبدیل شدند ، زیرا آنها در اطراف آتش نشسته بودند و باید شکل های جدیدی از ارتباطات را توسعه می دادند - و در آن لحظه بود که جامعه به دنیا آمد. درست است؟

R. R: بله ، من فکر می کنم از این گذشته ، اگر طبخ کنید ، باید از آزادی خود دفاع کنید. در واقع ، اگر به عنوان مثال ، استفراغ کنید و به سرعت میوه ها را از درخت بخورید ، هیچ کس از شما غذا نمی گیرد - شما به راحتی وقت نخواهید داشت. اما اگر شروع به پخت و پز و جمع آوری غذا در یک مکان ، در نزدیکی آتش سوزی کنید ، و به زمان طبخ و خوردن همه چیز احتیاج دارید ، آسیب پذیر می شوید - دیگران می توانند غذای شما را از شما بگیرند. اینجاست که آگاهی انسان شروع به تغییر می کند ، در حال حاضر با ذهن یک شامپانزه متفاوت است ، زیرا شما نه تنها سریع غذا می خورید بلکه به کنترل خود ادامه می دهید و می توانید صبر کنید تا در نتیجه پخت غذا غذا بهتر شود.

اما این روند خود مشکلاتی برای شما ایجاد می کند: ممکن است کسی گرسنه باشد - آن روز که او غذا نگرفت - و از شما غذا گرفت. به عنوان مثال ، زنان از کودکان مراقبت می کنند و برای آنها غذا آماده می کنند ، و نرها می توانند این غذا را بردارند و بگویند: "من اهمیتی نمی دهم که شما و فرزندانتان گرسنه بمانید." من فکر می کنم که بر اثر این تنش سرانجام بین زن و مرد ارتباط برقرار شد. نکته این است که یک مرد می داند: یک زن او را تغذیه می کند ، و یک زن به او غذا می دهد ، زیرا او را از کسانی محافظت می کند که می توانند از این غذا استفاده کنند.

در عمل ، در جوامع کوچک ، این امر به این واقعیت منجر می شود که زن از تغذیه دیگران به غیر از شوهر خود ممنوع است. و اگر مرد دیگری سعی کند غذای خود را تهیه کند ، از شوهرش شکایت می کند ، و سپس می تواند از دوستان شکایت کند ، و آنها تصمیم می گیرند که یکی ، دیگری نیاز به ضرب و شتم ، تمسخر یا اخراج دارد. بنابراین ، به نظر من پخت و پز اساس رابطه ما است.

ب.:آیا این درست است که خانواده به همان دلایل جامعه ظاهر شده است؟

R. R: بله خانواده در نزدیکی سوزشگاه ظاهر شدند. بسیاری بر این باورند که خانواده به دلیل تقسیم کار بر اساس جنسیت معلوم شده است. مانند ، یک زن ریشه زد و آنها را به خانه آورد ، و مردی حیوانات را شکار کرد و آنها را به خانه آورد ، گوشت میوه را تغییر داد - و از این تقسیم کار یک خانواده پدید آمد. اما به نظرم اینطور نیست. اگر به قبایل شکارچیان و تجمع کنندگان در سراسر جهان نگاه کنید ، خواهید دید که در هیچ کجای این کشور یافت نشد. در بعضی جاها ، یک مرد تمام مواد غذایی را دریافت می کند - به عنوان مثال ، اسکیموها در قطب شمال ، و زنان چیزی تولید نمی کنند. در جاهای دیگر ، تقریباً تمام غذاها توسط زنان به دست می آید ، و مردان تقریباً هیچ چیزی - به عنوان مثال ، در شمال استرالیا نمی آورند. اما یک چیز همین است: زنان برای مردان آشپزی می کنند.

فکر می کنم این یک مشاهده بسیار مهم است. به نظر من این بدان معناست که عمدتا روابط در خانواده براساس آنچه زن برای مرد آماده می کند ، بنا شده است. و زن به مرد احتیاج دارد تا همانطور که گفتم ، مرد می تواند در حین پخت و پز از زن و غذا محافظت کند.

ب.:خوب اگر نقش پخت و پز بسیار بزرگ است ، آیا می توان گفت که تغییرات دیگر در تمدن ما مربوط به تغییرات روند پخت و پز بود یا اینکه مردم چگونه می خورند؟

R. R: به نظر من آشپزی در قلب توانایی فرد برای تشکیل جامعه متمدن نهفته است ، زیرا بدون پخت و پز مغز ما هرگز به چنین اندازه بزرگی نمی رسید. از بین تمام نخبگان ، بزرگترین مغز در انسان به این دلیل است که انسان سیستم هضم بسیار کمی دارد. در پستانداران هرچه دستگاه گوارش کوچکتر باشد مغز بزرگتر می شود. و دستگاه گوارش ما به دلیل پخت و پز بسیار کوچک است. مدتها قبل مهارت پردازش آشپزی غذا در انسان ظاهر می شد. من فکر می کنم این حدود دو میلیون سال پیش اتفاق افتاد و ظهور این مهارت منجر به ظهور سایر توانایی های انسانی شد.

و از این توانایی ها ، همه ویژگی های متمایز ما - آگاهی ، زبان ، اراده - و در پایان ، تمدن توسعه یافته است.

ب.:آیا فکر می کنید برخی از تغییراتی که در طی 100 سال گذشته با نحوه غذا خوردن یا طبخ مردم ایجاد شده است ، می تواند منجر به تغییراتی در زندگی مردم و در جامعه شود؟

R. R: بله حتما. قبلاً در این باره صحبت کردیم: اکنون غذای زیادی تولید می شود و به راحتی می توان آن را تهیه کرد ، بنابراین یک مرد دیگر نیازی نیست هر روز به خانه بیاید و با همسر و فرزندان خود شام بخورد - زیرا او می تواند به فست فود برود و به سرعت در آنجا غذا بخورد. اکنون فرصت های زیادی برای تهیه غذای پخته شده در شب وجود دارد - و به نظر من شام مهمترین وعده غذایی است - و به همین دلیل همه دیگر نیازی به جمع شدن در زمان مشخص ندارند. بنابراین ما در جامعه ای زندگی می کنیم که روابط درون خانواده به شدت تضعیف می شود: کودکان جلوی تلویزیون غذا می خورند ، همسر به تنهایی غذا می خورد و مرد در شهر می خورد - یا برعکس ، او بعد از کار کار می کند و می خورد. اما همه اینها منجر به فروپاشی خانواده سنتی می شود. فرقی نمی کند ما چنین خانواده ای را دوست داشته باشیم یا نه. این یک مسئله کاملاً متفاوت است. شاید یک روش بهتر و بهتر برای پرورش فرزندان نسبت به خانواده هسته ای سنتی وجود داشته باشد ، مانند 100 سال پیش.